हो चोरली मी कवीता
हो चोरली मी कवीता
माझ्या मनाने लीहीलेली...
तू नाही का चोरलस
मला माझ्यातूनच...
हसवलस, स्वप्नात नेलस,
नि तोड्लस..
मला माझ्यातूनच..
हसलेल्या प्रत्येक क्षणांवर,
व्यथेचि चादर फिरवलेली..
हो चोरली मी कवीता
माझ्या मनाने लीहीलेली...
साला छान मित्रात असताना,
अचानकच डोळ्यात अश्रू येतात..
पापण्यान आड अडवीण्याचा प्रयत्न,पण
साले अश्रू ही तुझ्यासारखेच निघून जातात..
अश्रूंची ती उसळणारी लाट,
नकळत माझ्या होताना स्पर्शी लेली
हो चोरली मी कवीता
माझ्या मनाने लीहीलेली...
पण...
तू म्हणाली होतीस ना,
देव तुझ्या शिवाय मी जगू शकत नाही...
ते शब्द खोटे होते की,हे शब्द?
मी जगून घेईलही तुझ्याशिवाय..
मी शांत राहिलही...
करून शब्दाणा निशब्द...
पण माझ मन नेहमी लिहीत राहील..
की तू माझ्या सोबत कशी वागलेली..
हो चोरली मी कवीता
माझ्या मनाने लीहीलेली...
निशब्द(देव)
0 comments:
Post a Comment